Możliwe są 3 sposoby podłączenia ciepłej końcówki odzyskwy:
Temperatury wody wypływającej z bojlera (górne linie), wypływającej z kranu prysznica (środkowe, 40-41 stopni) i płynącej do kanalizacji (dolne) przy różnych podłączeniach odzyskwy, na osi czasu (minuty). Kolor żółty – schemat 1, niebieski – 2, czerwony – 3, biały – układ bez odzysku.
Układ 1 (żółty), w którym podgrzana w odzyskwie woda jest mieszana w kranie z gorącą z bojlera daje efekt blisko dwukrotnie większego bojlera. Ale ceną jest całkowite schłodzenie wody w bojlerze (tak jak w schemacie bez odzysku).
Różnice w poziomie dolnych linii (temperatury ścieków) wynikają z różnych wielkości przepływu wody zimnej przez wymiennik przy tym samym przepływie w kranie i do kanalizacji. W prezentowanym pomiarze przepływ wody zimnej przez wymiennik wynosił 56% dla układu 1, dla drugiego 71%, zaś dla trzeciego 100% Stopień schłodzenia ścieków jest tym większy im więcej zimnej wody płynie przez wymiennik. Dlatego w 3 układzie jest najniższa temperatura ścieków, czyli największa odzyskana energia.
Miarą efektywności energetycznej układu (sprawności) jest stosunek energii odzyskanej do użytej, czyli odległości między liniami środkowymi i dolnymi do odległości między liniami środkowymi, a dolną linią przerywaną (temperatura wody z wodociągu). Ta ostania odległość, w przybliżeniu stała i równa 41-6=35 stopni to energia tracona w tradycyjnym układzie bez odzysku, którego sprawność wynosi 0% (temperatura ścieków mniej więcej równa temperaturze wody w kranie).
Układ 1, choć ma relatywnie mniejszą sprawność, w pewnych sytuacjach jest jednak najwłaściwszy. Pozwala on bowiem na ograniczenie instalacji odzysku ciepła do rejonu samej łazienki, czyli na oddalenie łazienki od bojlera (lub innego źródła wody gorącej). Ma to decydujące znaczenie w rozległych domach jednorodzinnych i w budynkach wielorodzinnych z centralnym źródłem ciepłej wody.
W układzie 1 i 3 źle pracują armatury o automatycznie regulowanej temperaturze.
Powyższe pomiary przeprowadzono przy przepływie 11 litrów na minutę. Przy mniejszych przepływach sprawność rośnie. Proporcje przepływów, a tym samym sprawności układów 1 i 2 są zależny od temperatury na bojlerze. Wraz ze wzrostem temperatury wody ustawionej na bojlerze rośnie sprawność układu 1, maleje 2. Układ trzeci praktycznie nie zależy od tego parametru, jego sprawność jest zawsze największa.